هیچ گاه سوژه ی خود را در مرکز کادر قرار ندهید ؛ این کار ف احساس سکون ایجاد خواهد کرد . هیچگاه خط افق خود را در وسط کادر قرار ندهید ؛ این کار یک حس بی تکلیفی و کشش منفی ایجاد خواهد کرد و ، هر کاری که می کنید فراموش نکنید که همیشه کادرتان را پر کنید – جلوتر بروید یا از لنزی با فاصله ی کانونی بلند تر استفاده کنید.

آیا قوائد را دوست ندارید؟ همان طور که پدر و مادرم تصدیق خواهند کرد، من همیشه قوائد را دوست داشته ام. نه از آن جهت که می توانسته ام از آن ها طبعیت کنم ، بلکه از این جهت که می دانستم مرزها کجاست. این طوری می توانستم به وضوح ببینم که دارم از مرزها عبور می کنم و از دانستن این که دارم آشکارا یک قائده را می شکنم ، لذت ببرم . خوشبختانه دوران سرکشی من چندان طولانی نشد.

همیشه در برابر خطوط راهنمایی استثناهایی وجود دارد . شما همیشه ملزم به طبعیت از قوائد نیستید این ها فقط پیشنهاد هستند. بعضی اوقات یک سوژه در وسط کادر بهتر به نظر می رسد . بعضی وقت ها یک خط افقی که مستقیما تصویر را نصف می کند خوب عمل می کند. این که همیشه به قوائد اعتماد نکنید اهمیت خاصی دارد ، در غیر این صورت وقتی دیدگاه شما با دیگران متفاوت است ، اعتماد به نفس کافی نخواهید داشت  .

آیا من ترکیب بندی های موفق را آسان پیدا می کنم ؟ ممکن است بعضی فکر کنند که بعد از سی سال عکاسی ، ترکیب بندی های موفق آسان بدست خواهند آمد . بعضی اوقات چنین است ، اما هنوز هم بیشتر اوقات مجبورم که بر روی سوژه ی مورد نظر همانند مجسمه سازی که به تدریج سنگ را می تراشد ، کار کنم.

نتیجه ی آخر کار را در ذهنم میبینم ، اما رسیدن به آن نتیجه مستلزم " تراشیدن تدریجی است ". این تراش ممکن است تغییری در نقطه ی دید ، فاصله ی کانونی یا در زمانی از روز باشد که عکاسی می کنم . ممکن است مجبور شوم در تنظیمات نور سنجی تغییری دهم تا عمق میدان را محدودتر یا زیادتر کنم ، یا از سرعت شاتر بسیار اهسته یا خیلی سریع استفاده کنم تا به جلوه ی مورد نظرم برسم .

نیازی به پر گویی در مورد نیا ز به توجه " دقت واقعی " در پس زمینه ،برای یافتن چیزهایی که در پس زمینه پریشانی ایجاد می کنند ، نیست  . همچنین این مهم است که آماده ی شکستن قوائد باشید ، حتی اگر به معنی مرتب کردن یا باز چیدن موضوع سوژه قبل از عکاسی باشد.

این صحنه بارها و بارها در تمام کارگاه های عکاسی حضوری که داشته ام برای من تکرار شده است : یک هنرجو یک تصویر رضایت بخش دست می یابد و بعد از انجام یک ترکیب بندی خوب از من دعوت می کنند که نگاهی بیاندازم و می پرسند " نظر شما چیست؟ " . البته می گویم : " خیلی زیباست " ، سپس هنرجو لبخند می زند و وسایلش را جمع می کند تا به جای دیگری برود. در این موقع است که همیشه با تعجب می گویم : " اوه ، کار شما هنوز تمام نشده است!"

تقریبا بدون استثنا ، همیشه درون هر تصویری ، تصویر دیگری به انتظار نشسته است. این مساله ی خیلی مهمی است که باید بدانیم و به خاطر داشته باشیم . اگر به این علاقمندید که تعداد عکس های برجسته ای که می گیرید افزایش دهید ، با سوژه ای که دارید زمان بیشتری را صرف کنید تا یک فرصت طلایی برای گرفتن آن عکس برجسته پیش آید.

 

با توجه به دیزاین دوربین ، طبیعی است که بیشتر ما تمام سوژه هایمان را درون کادرهای افقی عکاسی می کنیم . این یک واقعیت غمناک است که به طور متوسط 90 درصد عکس های عکاسان مبتدی افقی است .

حالا این مشکل چه قدر جدی است؟ هنر جویی داشتم که یک بار از من پرسید که آیا ارزش دارد برای دوربینی که ترکیب بندی های عمودی را عکس می گیرد پول بدهم؟ عجیب است ! این واقعیتی تلخ در مورد بعضی از راهنماهایی است که در فروشگاه های محلی دوربین پشت پیش خوان ایستاده اند.

 

اما اصلا چرا می خواهید عکس عمودی بگیرید؟ اگر بخواهید احساس وقار را به سوژه بدهید راهش کادر عمودی است ! احساساتی که از خط عمودی برانگیخته می شود ، استحکام و قدرت را القا می کند.

 

اما از آن جا که ما از کادر افقی خوشمان می اید ، عکاسان سعی می کنند با کوچکتر کردن ، به زور جا دادن و به پایین کشیدن یک سوژه ی کاملا عمودی آن را درون یک کادر افقی جا دهند . البته بزرگ ترین خطر این کار این است که شما مجبورید از سوژه فاصله ی بیشتری بگیرید تا بتوانید آن را درون کادر تصویر افقی جای دهید ، و هر چند آن را جای می دهید، ولی گرفتار فضاهای آشفته ی واقع در راست و چپ کادر خواهید شد.

 

ساده ترین راه حل این است که دوربین را به وضعیت عمودی بچرخانید. چه جالب ! آشفتگی از بین رفته است اغلب از من می پرسند که بهترین موقع برای عکاسی عمودی چه وقتی است. معمولا جواب می دهم :" درست بعد از افقی " .

 

 

نه همیشه ، اما بیشتر از اوقات می توانید هر سوژه ای را هم به صورت افقی و هم عمودی ترکیب بندی کنید. این کار ممکن است مستلزم کمی حرکت به اطراف، تغییر نقطه دید ، جلوتر وعقب تر رفتن ، یا حتی تغییر لنز باشد . اما مزایای عکاسی از سوژه هایتان با هر دو کادر ، آشکار است .

 

بزرگ ترین فایده ی آن این است که افت کیفیتی در تصویر نخواهید داشت ؛ وقتی با برش یک عکس افقی در کامپیوتر یک عکس عمودی می سازید در کیفیت تصویر افت ایجاد می شود . اگر از الان تصمیم بگیرید که برش خود را در دوربین انجام دهید ، از این به بعد زمان کمتری را در پشت کامپیوتر صرف خواهید کرد و در عوض ، فرصت بیشتری برای عکاسی خواهید داشت .

 

به علاوه ، اگر قرار باشد عکس های خود را به بازار ارایه دهید ، برای هر در خواستی نهایت آمادگی را دارید : اگر یک مشتری از یکی از عکس های افقی شما خوشش بیاید و از شما در خواست نسخه ی عمودی آن را داشته باشید فورا به تقاضای او پاسخ داده 30 روز بعد چک خود را بابت اولین عکس جلد مجله ی خود نقد کنید !